O corpo é unha flor que necesita que a reguen para non morrer.
A alma é unha caixiña que non pode estar valeira de sentimentos.
O amor é un papaventos que non poder vivir sen o ar,
nin sen a corda collida por unha man.
O pracer é cando a flor do corpo voa nun papaventos,
dentro da caixa da alma, sen se preguntar quen a suxeita.
